Ta poświęcona godzina

[Modlitwa wygłoszona przez Jamesa O'Dea podczas apelu 25 września.]

Czy ich nie widzisz?

zdziesiątkowane widma gwałtownego pożaru

pokryty popiołem

głodujący ludzie, głodujące narody

tonący uchodźcy

wszystkie istoty zdeptane w poniżeniu

tłocząc się w naszym zbiorowym polu cienia?

Znajdź ich. W tym, tym

poświęcona godzina stawania się człowieka

odnaleźć swoją oddaloną, zagubioną i porzuconą rodzinę.

Całuj ich, aż popioły ich zdrady zmienią kolor z szarego na czerwony

i rumieniec miłości przebija się przez

jedna dusza, jedno życie wszystkich.

Czy ich nie czujesz?

plamy trucizny, martwiczy plastik,

martwe strefy oceanów, nowotwory, guzy,

wymieranie, codzienne wymieranie

oddech życia został stłumiony na skalę ludobójczą?

Czy nie czujesz ognia i powodzi w swoim ciele i krwi?

Idź i uzdrów traumę Ziemi. W tym, tym

poświęcona godzina ludzkiego stawania się poczuj swoje rzeki

Twoje jeziora, Twoje lasy i góry,

poczuj ich świeżość, ich czystą siłę życiową krążącą w twoich żyłach,

otwierając swoje serce na jedyną Matkę,

jedna dusza, jedno życie wszystkich.

Czy ich nie znasz?

święci strażnicy chwili, słuchacze z głębi serca

agenci prawdy, narzędzia przebudzenia duszy

podnoszenie świadomości światło wskrzeszające moc transfiguracji

w centrum twojej własnej współczująco dojrzałej świadomości?

Idź i zamanifestuj tę moc. W tym, tym

poświęcona godzina stawania się człowieka

śpiewajcie wspólne chóry współpracy

obsypując nasz zraniony świat

z bosko uhonorowaną odwagą świętowania

jedna dusza, jedno życie wszystkich.