በኡቡንቱ ላይ ሀሳቦች

የኢመርጀንስ መፅሄት መስራች ኢማኑኤል ቮን ሊ በቅርቡ ባደረጉት ንግግር።

“ ምድርን እንደ ቅዱስ የማስታወስ እና የማክበር ተግባር፣ ጸሎት የመሆናችንን መንገዳችንን የሸፈነውን የመርሳትን አቧራ ጠራርጎ፣ እና ምድርን በልባችን ውስጥ በፍቅር ይይዛታል። ከመንፈሳዊም ሆነ ከሃይማኖታዊ ትውፊት፣ ወይም ከአንዱ ውጪ፣ ጸሎትና ውዳሴ ራስን በዙሪያችን ከሚገለጠው ምሥጢር ጋር ብቻ ሳይሆን በውስጣችንም ከሚኖረው ምሥጢር ጋር እንዲገናኝ ያደርገዋል። ካሉት ነገሮች ጋር የተገናኘን መሆናችንን ስናስታውስ፣ ከጊዜ ወደ ጊዜ እየጨመረ የመጣው በመንፈስና በቁስ መካከል ያለው ልዩነት መፈወስ ሊጀምር ይችላል። ”

በዚህ ጥሪ ውስጥ ስለሌላው ሰው አላውቅም ነገር ግን ራሴን እያገኘሁ ባለሁባቸው ብዙ ቦታዎች፣ ከምድር ጋር ያለንን አለመነጣጠል በጋራ የማስታወስ ችሎታ በማጣታችን የሀዘን ስሜት አለ። በአገር በቀል ማህበረሰቦች ግን አይረሳም። የኖረ ልምድ ነው። ግን እዚያም ቢሆን, ይህንን ትውስታ ለመጠበቅ ብዙ ትግሎች አሉ. የምናውቀውን በመዘንጋት እና አዳዲስ የእውቀት መንገዶችን በመቀበል ለማስታወስ ይህንን አጣዳፊነት እየተረዳሁ ነው። የአገሬው ተወላጅ አስተሳሰብ በመንፈሳዊ ሥነ-ምህዳር ልምምድ ውስጥ ሥር የሰደደ ነው ፣ እሱም መላውን ምድር እንደ አንድ አካል የማክበር አጠቃላይ መንገድ ነው። ነፋሱ ከእሳተ ገሞራ ተራራ ጭስ እንደማይለይ እኛ ከምድር ጋር አንለያይም። መንፈሳዊ ሥነ-ምህዳር ትውስታ ነው-የአገሬው ተወላጆች ወደ ፀሐይ አምላክ ወይም ጨረቃ አምላክ ወይም እናት ምድር ሲጸልዩ, ይህ ትውስታ በሕይወት እንዲኖር ነው.

አሁን እያጋጠመን ያለው ትልቁ ጥያቄ፡ ይህንን ትውስታ እንደገና የሚያነቃቁ እሴቶችን እንዴት ማካተት እንችላለን? የሀገር በቀል አስተሳሰብን በማንቃት ይህንን ማድረግ እንደምንችል አምናለሁ። በአለም ዙሪያ ያሉ ተወላጆች ይህንን ትውስታ በጸሎት እና በመዝሙር ህያው አድርገው ይይዛሉ። መልሱ ይህ ነው። አዲስ ታሪኮችን ወይም አዲስ የመሆን መንገዶችን መፍጠር አያስፈልገንም። የልባችንን ጥንታዊ መዝሙሮች በቀላሉ ማስታወስ አለብን።

በኬንያ እያደግኩ ሳለች፣የቤተክርስቲያናችን መዘምራን ታናሽ አባል በነበርኩበት፣እናቴ ሁል ጊዜ መዘመር ሁለት ጊዜ መጸለይ ነው። ምን ማለቷ እንደሆነ መገመት እችላለሁ መዝሙር የሚመነጨው በልብ ውስጥ ካለ ፀሎት ነው ስለዚህ በመዘመር አንተም እየፀለይክ እና ጸሎትን ለሌሎች እየዘመርክ ነው ስለዚህ ሁለት ጊዜ ትጸልያለህ ምናልባትም ሶስት ጊዜ ዘፈን ማለቂያ የሌለው የጸሎት አይነት ነው። ወደ እናት ምድር በመዝሙሮች እና በጸሎት ሊነቃ የሚችለው ሥነ-ምህዳራዊ መንፈሳዊነት ከራሳችን ጋር ወደዚህ በጣም የመጀመሪያ ግንኙነት እና እንደ አንድ የጋራ ወደ መጀመሪያው እናታችን የምንመለስበት መንገዳችን ነው።

ይህ የኡቡንቱ መንፈስ ነው። ኡቡንቱ የአፍሪካ ሎጂክ ወይም የልብ ብልህነት ነው። በአፍሪካ አህጉር ውስጥ ባሉ ብዙ ባህሎች ኡቡንቱ የሚለው ቃል ሰው መሆንን የሚያመለክት ሲሆን " አንድ ሰው በሌሎች ሰዎች በኩል ሰው ነው. ይህ የአፍሪካ የጋራ የመተሳሰብ መንፈስ ቢሆንም፣ “ እኔ ስለሆንን ነው ” በሚለው አባባል ውስጥም የተያዘ ቢሆንም፣ በቅርቡ ወደ አንድ የአየርላንድ አባባል ተመራሁ እሱም ወደሚተረጎመው “ እርስ በርስ መጠለል ውስጥ መኖር ሰዎች. ” ያ የአየርላንድ የኡቡንቱ ስሪት ነው። ስለዚህ ኡቡንቱ ከጥንታዊ ወጎች ጋር የሚስማማ ልዩ እና ሁለንተናዊ ተፅእኖ አለው፣ እና ከእውነተኛ ማንነታችን ጋር እንደገና የመገናኘት እና ወደ አንድ ንቃተ-ህሊና የምንመለስበት ቀዳሚ መንገድ።

ኡቡንቱ እንደ አንድ የጋራ ማን እንደሆንን እና እያንዳንዳችን እንደ ምድር ዘሮች የዚህ የጋራ አካል እንደሆንን ያለማቋረጥ ማስታወስ ነው። ኡቡንቱ ከራስ ወዳድነት ስሜትህ ጋር ያለማቋረጥ ሰላም የምትፈጥር ጥበብ ነው። ይህ በራስ የመተማመን ስሜት እየተዳበረ ነው። ለመገንዘብ መጨረሻ የለውም። ልክ እንደ ሽንኩርት ነው ንብርብሩ የተላጠው እስከ መጨረሻው ድረስ አዲስ የሽንኩርት ቅጠል ለማብቀል ከሚጠብቀው ባሳል ዲስክ በስተቀር ምንም ነገር የለም ። እንደ እኔ ብዙ ቀይ ሽንኩርቶችን ከቆረጥክ በሽንኩርት እምብርት ላይ የበለጠ ሽንኩርት እንዳለ ታስተውላለህ። ሽፋኑ ራሱ በእውነቱ ቅጠል ነው. ማዕከሉ ገና ከበሳል ዲስክ የሚበቅሉ ቅጠሎች ገና ስለሆኑ ስም የለውም። እኛም እንደዚሁ ነው። እኛ የአቅም ንብርብሮች ነን, እና እነዚህን ንብርብሮች ስናጸዳ, አዲስ መወለድን እንጋብዛለን, ምክንያቱም በመጨረሻው ንብርብር መጨረሻ ላይ አዲስ እድገት ነው. ጽጌረዳዎችም እንዲሁ ያደርጋሉ እና ሁላችንም አበባዎች እያበቀሉ እና እየፈሰሱ፣ እያበቡ እና እያፈሰሱ የበለጠ ሰው የመሆናችንን አዳዲስ ንብርብሮች መሆናችንን መገመት እወዳለሁ።

ይህንን እንደ ግላዊ እና የጋራ አላማ ካልተቀበልን አናድግም ስለዚህም ምድርም አታድግም።

እዚህ ጋር በብዙ አጋጣሚዎች ስለ እድገት የተናገረውን ታላቁን ማያ አንጀሉን ልጥቀስ።

"አብዛኞቹ ሰዎች አያድጉም. በጣም ከባድ ነው. የሚፈጠረው ብዙ ሰዎች በዕድሜ እየገፉ ይሄዳሉ. እውነታው ይህ ነው. ክሬዲት ካርዶቻቸውን ያከብራሉ, የመኪና ማቆሚያ ቦታ ያገኛሉ, ያገባሉ, ልጅ የመውለድ ነርቭ አላቸው. ግን አያድጉም ማደግ ግን ምድርን ያስከፍላል ።

እኛ መሬት ከሆንን እና ምድር ሁላችንም ከሆነ ዋናው ስራችን ማደግ ነው! አለበለዚያ ምድር በዝግመተ ለውጥ አትመጣም። ለማደግ ወይም ወደ አሮጌ እድገት ለመቀጠል መምረጥ እንችላለን። የነቃ ኡቡንቱ በነጻ ፈቃድ ነቅቷል። ለመብቀል (ማደግ) ወይም ቅሪተ አካል (ማደግ) መምረጥ ነው።

ይህ ንግድ ወይም ማደግ ኡቡንቱን ማንቃት ማለት ምን ማለት እንደሆነ አስፈላጊ ነው። ሰው ለመሆን። ሂደት ነው። መጀመሪያም መጨረሻም የለውም። አባቶቻችሁ ካቆሙበት ዱላውን ብቻ ወስዳችሁ ጥቂት ንጣፎችን ትቧራላችሁ ከዚያም ለትውልድ እና ላሉበት ዘመን በሚስማማ መንገድ ማደግን ተማራችሁ ከዚያም ወደ ፊት ታልፋላችሁ።

እኔም ስለ ቅርጸኝ እና ነጠላ ልምድ ስለሌለኝ ሃይማኖታዊ ገጠመኝ እንድናገር ተጠየቅኩ። የእኔ ሃይማኖታዊ ልምዴ በየማለዳው እንደገና የመወለድ የዕለት ተዕለት ሥራዬ ነው።

እኔ ልምምድ አለኝ፣ ምናልባት ሁልጊዜ ጠዋት ጠዋት ዓይኖቼን እንደገለጥኩ እና እግሮቼ መሬት እንደነካሁ ለራሴ ሰላም ማለት ይገርማል። የትም ብሆን መጀመሪያ ከእንቅልፌ ስነቃ የማደርገው ነገር ነው።

" ሀሎ! ሃይ እንዴት ናችሁ! ዛሬ አንቺን ማግኘቴ ደስ ብሎኛል ፣ እናም አንዳንድ ጊዜ በጉንጬ እንኳን ምላሽ እሰጣለሁ፣ “ ጤና ይስጥልኝ፣ ከእርስዎ ጋር ለመገናኘት በጣም ጥሩ። ለማየት እዚህ ነኝ። "እናም ለአዲሱ ማንነቴ እመለሳለሁ፣ " አያለሁ። ”

እራስህን በመስተዋቱ ውስጥ እንድትመለከት እና አዲሱን ማንነትህን በጉጉት ሰላምታ እንድትሰጥ አበረታታሃለሁ። በአንድ ጀምበር ወደ አዲስ ሰው ያደጉ እና ይህን አዲስ ሰው በሥጋዊ ሰውነትዎ ውስጥ ህያው ሆኖ መገናኘት መታደል ነው።

ሥጋዊ አካላችን ሥጋውን እስከሚያጣበት ቀን ድረስ ያለማቋረጥ እየሞትን በሥጋ ዳግመኛ እየተወለድን እንዳለን አምናለሁ እናም የቀረው ከሥጋ የጸዳ፣ ከስበት የጸዳ መንፈስህ ብቻ ነው። በማንኛውም ጊዜ እና በማንኛውም መልኩ ማብቀልዎን ለመቀጠል ነፃ።

የእናቴ አያቴ ስትሞት የ10 ዓመት ልጅ ነበርኩ እና የሞት ጽንሰ-ሀሳብ አልገባኝም ነበር። አባቴን ሲያለቅስ አይቼ የሰማሁት የመጀመሪያ ጊዜ ነው። አስደንጋጭ ነበር። በቀብር ሥነ ሥርዓቱ ላይ እሷ በአካል ሄዳለች ነገር ግን ሁልጊዜ በመንፈስ ከእኛ ጋር እንደምትሆን ስለመቀበል ብዙ ንግግር ነበር. ይህ ደግሞ አልገባኝም። እሷ ከሞተች ሳምንታት በኋላ አንድ አስፈሪ ህልም አየሁ። እኔ ቤተክርስቲያን ውስጥ ነበርኩ፣ የእሁድ ቅዳሴ ነበር እና ቤተ ክርስቲያናችን በገለልተኛ የቤተክርስቲያኑ ቅጥር ግቢ ውስጥ የምትሄዱባቸው የተለያዩ መጸዳጃ ቤቶች ነበሯት። ስለዚህ ወደ መጸዳጃ ቤት ሄጄ ነበር እና ሁሉም በቤተክርስቲያኑ ውስጥ ስለነበሩ፣ ውጭው በጣም ጸጥ ያለ እና ትንሽ የሚያስፈራ ነበር። ወደ ቤተ ክርስቲያን እየተመለስኩ ሳለ አንድ ሰው ከኋላዬ እንዳለ ሲሰማኝ። አያቴ ናት ተናድጄ ዞር አልኩ። እሷም የተለየ ይመስላል። እሷ ጥሩም ክፉም አልነበረችም። በማንም ፊት ላይ አይቼው የማላውቀው መልክ የሚገርም ጥምረት ነበር። ወደ እሷ እንድሄድ እየጠቆመችኝ ነበር። ከፊሌ እሷን ለመከተል ፈልጌ ነበር ነገር ግን ከፊሌ በአካል በምድር ላይ እንደተሰደድኩ ይሰማኝ ነበር። በመጨረሻ “ አይ ኩኩ! አንተ ተመለስ እና ወደ ቤተ ክርስቲያን ልመለስ! ” ጠፋች። ቤተክርስቲያን ውስጥ ሮጥኩ ። የሕልሜ መጨረሻ ይህ ነበር።

ለእናቴ ሳካፍል ኩኩዬ የማወቅ ጉጉቴን እንደመለሰልኝ ገለጸችልኝ። የት እንደሄደች ለማወቅ ፈልጌ ነበር እና እኔን ልታሳየኝ ተመልሳ መጣች። እሷም ወደዚያ እንድሄድ ወይም በምድር ላይ እንድቆይ እና እንዳድግ አማራጭ ሰጠችኝ. እዚህ ለመቆየት እና ለማደግ መረጥኩ እና በየቀኑ የማደርገው ይህንኑ ነው። እድገትን እቀበላለሁ. ሁላችንም ቅሪተ አካል እናደርጋለን። ሴት አያቴ ስትሞት ወደ 90 ዓመቷ ሊጠጋ ነበር። አድጋ አርጅታ ነበር።

በቅርቡ፣ የጄን ጉድአልን ቃለ ምልልስ አዳመጥኩ ቀጣዩ ምን አይነት ጀብዱ ለማድረግ እንደምትጓጓ ስትጠየቅ ሞት ቀጣዩ ጀብዱ እንደሆነ ተናገረች። ከሞት በኋላ የሚመጣውን የማወቅ ጉጉት እንዳለባት ተናግራለች።

90 ዓመት ሲሆነኝ ያንን ማስታወስ እፈልጋለሁ. እስከዚያው ድረስ፣ አዲሱን ራሴን በየቀኑ ማግኘቴን እቀጥላለሁ፣ አዲስ ሽፋንን ለመንቀል እና ከአንዱ ንቃተ-ህሊና ጋር ለመገጣጠም በማሰብ። ይህ የእኔ የዕለት ተዕለት መንፈሳዊ ወይም ሃይማኖታዊ ልምዴ ነው።

ምናልባት ማደግ እና ማደግ ማለት ወደ ጽንፈ ዓለሙ አንድ ኮከብ በትክክል ወደ ሚስማማው የከዋክብት ክምችት ለመመለስ በየቀኑ ትንሽ መሆን አለብን ማለት ነው። ስለዚህ ምድር በእውነት እንድታድግ እና ከሁሉም የኮከብ አቧራችን የተሰራች አዲስ ኮከብ እንድትሆን ማቀፍ ያለብን እድገት ነው። እና እድገት አዲስ የእውቀት ዓይነቶች እና አዲስ አካላዊ የእውቀት ዓይነቶችን ይፈልጋል።

በመለኮት ሴት መልክ በጠንካራ ሁኔታ በተቀረጸው የትውልድ ዘመን ላይ እንዳለን አምናለሁ እናም የተወለደች እናት ለመርዳት ከዶላ ጉልበት የበለጠ የሚፈለግ ሌላ ጉልበት ማሰብ አልችልም።

አንድ ፈላስፋ ጓደኛዬ በቅርቡ እንዲህ አለኝ፣ “ ታሪክ አልቋል! ” እና በልቤ ውስጥ የወጣው ወይም ንግግሩ እንዴት እንደወረደ ሌላ እውነት ገለጠ። የእሱ ታሪክ አብቅቷል. የእሷ ታሪክ ይጀምራል. የእሷ ታሪክ በእሱ ታሪክ ተነግሯል. የሴትየዋ ድምጽ በመጨረሻ መናገር ይችላል.

ዱላ እና የወደፊት እናት እንድንሆን እየተጠራን ነው። አዲስ ዓለም ለመወለድ ለመርዳት. በተመሳሳይ ጊዜ, እኛ የአዲሲቷ ምድር ልጆች ነን.

እና እኔ ያደግኩት በክርስትና እምነት እና በአገር በቀል ወግ ፣እናት ስለሆነ እና የክርስቶስ እናት ማለቴ የእናት ምድር ምሳሌ ነች። ጥቁሯን ማዶናን በልጅነቷ እያመሰገንን የምንዘምረው መዝሙር አለ እና እኔ እየተለማመድኩ ሳለ ስለ እናት ምድር እና እኛን ሁላችንን ለመውለድ ምን ያህል አሳልፋ እንደሰጠች የሚገልጽ ዘፈን እንደሆነ ተረዳሁ። ሸክማችንን፣ ጉዳታችንን፣ ህልማችንን፣ ተስፋችንን እና ምኞታችንን ደግማ ያረገዘች ይመስለኛል፣ እና ሴት ስታረግዝ ቢያንስ በእኔ ወግ እናደንቃታለን፣ እናከብራታለን፣ በፍቅር እና በበረከት እናዝናለን እና እንመኛታለን። ለስላሳ እና ቀላል ልደት. ብዙውን ጊዜ በተወለዱበት ጊዜ በዝማሬ እና በጭፈራ ብቅ ያሉት እና አዲሱን ህጻን በፍቅር ለመጠቅለል እና እናቱን ከምድር ላይ በሚመገበው ምግብ ለመመገብ የተዘጋጁት ደስተኛ አክስቶች ናቸው።

ስለዚህ እናቱን የሚያወድስ መዝሙር አለ። ምንም እንኳን የኢየሱስ እናት ማርያም መዝሙር ቢሆንም ለእኔ ግን ስለ እናት በሁላችንም ውስጥ ነው። እናም የሚደክመውን የእናቶች ጉልበት አከብራለሁ እናም ዘፋኝ ዱላዎች እንድንሆን ፣በማዋለጃ ክፍል ውስጥ ያሉ አስደሳች አክስቶች እንድንሆን እና ለወለደች እናት ድፍረት እንድንሰጥ እጋብዛለሁ።