Vers 1:
Welkom bij Gandhi 3.0, een reis die wacht,
Waar stilte en vuur elkaar ontmoeten, voorbij grenzen en poorten.
Ahm-da-baad roept, in de voetsporen van het verleden,
Met echo's van wijsheid die voor altijd zullen voortduren.

Ik kwam hier als vreemdeling, maar vond familie en verwanten,
Harten wijd open, daar begint het.
Op heilige grond, in deze tijdloze ruimte,
Wij weven liefde samen, op ons eigen rustige tempo.
Ik kwam hier als vreemdeling, liep weg met familie,
Harten die wijd openbarsten, daar begint het,
Het is de oproep van de Ashram, geen agenda, geen ras,
Gewoon mensen die liefde uitstralen op deze heilige plek.

Koor:
Gandhi 3.0 – het is meer dan een ontmoeting,
Het is een vibe, een ritme, een onbaatzuchtige beat,
Laat de titels bij de deur, laat het pantser vallen, de muur,
Stap in de cirkel, waar het ego valt.

Vers 2:
Geleid door zielen als Nipun en Jayesh-bhai,
Meesters van de stille golf en de hoge compassie,
Ze houden de ruimte met gratie vast, als de onzichtbare wind,
Je voelt de rust als een briesje, zo schoon.

Stel je een wereld voor waarin service stroomt,
Waar zaden worden geplant en iedereen groeit,
Van CEO's tot monniken, wij komen bijeen en mengen,
In de ruimte tussen de woorden, waar het hart kan helen.

Koor:
Gandhi 3.0 – het is meer dan een ontmoeting,
Het is een vibe, een ritme, een onbaatzuchtige beat,
Laat de titels bij de deur, laat het pantser vallen, de muur,
Stap in de cirkel, waar het ego valt.

Vers 3:
Het is het geschenk van het geven, zonder prijs te betalen,
Elke maaltijd, elke glimlach, weggegeven,
Door de handen van hen die die vonk hebben gevoeld,
Die het licht uit de duisternis zag opkomen.

Hier stromen verhalen als brede rivieren,
Ik hoorde een man zeggen dat hij van binnen openbarstte,
Of een zus die haar stem opnieuw vond,
Aan de voeten van Gandhi, waar de liefde waar is.

Brug:
Het is een wandtapijt dat draad voor draad geweven is,
De levens die we hebben geleefd, de paden die we hebben bewandeld,
Maar hier geen front, geen act, geen leugen,
Gewoon de waarheid in onze ogen, naarmate ego's sterven.

Dus ik roep je, voel de beat en de gloed,
Stap de ruimte binnen, laat je vriendelijkheid zien,
Je zou in het eenvoudigste gedeelte kunnen vinden:
Een stille revolutie… in je hart.

Einde:
Gandhi 3.0, het roept je naam,
Om alle maskers, de titels, de roem af te leggen,
Je zult veranderd naar buiten gaan, ook al zie je het misschien niet,
Wat een zaadjes zijn er geplant, voor jou en voor mij.

Want het is magie, mijn vriend, en het wacht op jou,
Om de liefde te omarmen, in een wereld die zo waar is.
Dus breng je hart, laat je doel zien,
Gandhi 3.0 – waar nieuwe zaden zaaien



Inspired? Share the article: