Hoe Mandela een legergeneraal transformeerde
2 minute read
Iets soortgelijks gebeurde in Zuid-Afrika, grotendeels afgekondigd door Nelson Mandela, een genie in het waarderen van heilige waarden.
Mandela had, terwijl hij 18 jaar gevangen zat op Robbeneiland, zichzelf de Afrikaanse taal geleerd en de Afrikaanse cultuur bestudeerd - niet alleen om letterlijk te begrijpen wat zijn ontvoerders tegen elkaar zeiden in de gevangenis, maar om de mensen en hun manier van denken te begrijpen.
Op een gegeven moment, vlak voor de geboorte van een vrij Zuid-Afrika, begon Nelson Mandela geheime onderhandelingen met de Afrikaanse leider generaal Constand Viljoen. De laatste, hoofd van de South African Defense Force uit het apartheidstijdperk en oprichter van de Afrikaner Volksfront-groep die zich verzette tegen de ontmanteling van de apartheid, voerde het bevel over een Afrikaanse militie van vijftig- tot zestigduizend man. Hij was daarom in een positie om de op handen zijnde eerste vrije verkiezingen in Zuid-Afrika te verdoemen en waarschijnlijk een burgeroorlog te ontketenen die duizenden zou doden.
Ze ontmoetten elkaar in het huis van Mandela, terwijl de generaal klaarblijkelijk gespannen onderhandelingen verwachtte aan een vergadertafel. In plaats daarvan leidde de glimlachende, hartelijke Mandela hem naar de warme, huiselijke woonkamer, ging naast hem zitten op een comfortabele bank die was ontworpen om de hardste ezels te verzachten, en sprak met de man in het Afrikaans, inclusief koetjes en kalfjes over sport, af en toe opspringend om de twee thee en snacks te halen.
Hoewel de generaal niet helemaal de zielsverwant van Mandela werd, en het onmogelijk is om het belang in te schatten van enig ding dat Mandela zei of deed, stond Viljoen versteld van Mandela's gebruik van het Afrikaans en de warme, spraakzame vertrouwdheid met de Afrikaanse cultuur. Een daad van echt respect voor heilige waarden.
"Mandela wint van iedereen die hem ontmoet", zei hij later.
En in de loop van het gesprek haalde Mandela Viljoen over om de gewapende opstand af te blazen en in plaats daarvan als oppositieleider deel te nemen aan de komende verkiezingen.
Toen Mandela in 1999 met pensioen ging, hield Viljoen een korte, aarzelende toespraak in het parlement waarin hij Mandela prees ... dit keer in Mandela's moedertaal, Xhosa!