ከተስፋ ወደ ተስፋ መቁረጥ

ዓለም እየጨለመ ሲሄድ፣ ስለ ተስፋ እንዳስብ እራሴን እያስገደድኩ ነው። አለም እና በአጠገቤ ያሉ ሰዎች ሀዘንና ስቃይ ሲጨምር እመለከታለሁ። ጥቃት እና ጥቃት ወደ ሁሉም ግላዊ እና አለምአቀፋዊ ግንኙነቶች ሲገቡ። ውሳኔዎች የሚወሰኑት ከመረጋጋት እና ከፍርሃት ነው. የበለጠ አወንታዊ የወደፊት ተስፋን ለመጠባበቅ እንዴት ተስፋ ማድረግ ይቻላል? መጽሐፍ ቅዱሳዊው መዝሙራዊ “ሰዎች ያለ ራእይ ይጠፋሉ” ሲል ጽፏል። እየጠፋሁ ነው?

ይህን ጥያቄ በእርጋታ አልጠይቅም። ይህንን ወደ ፍርሀት እና ሀዘን ቁልቁል ለመመለስ እንዴት አስተዋፅዖ ማድረግ እንደምችል፣ የወደፊቱን ተስፋ ለመመለስ ምን ማድረግ እንደምችል ለመረዳት እየታገልኩ ነው። ቀደም ሲል, በራሴ ውጤታማነት ማመን ቀላል ነበር. ጠንክሬ ከሰራሁ፣ ጥሩ ባልደረቦች እና ጥሩ ሀሳቦች ካሉኝ ለውጥ ማምጣት እንችላለን። አሁን ግን ያንን ከልብ እጠራጠራለሁ። ሆኖም ድካሜ ውጤት እንደሚያስገኝ ተስፋ ሳላደርግ እንዴት መቀጠል እችላለሁ? ራእዮቼ እውን ይሆናሉ የሚል እምነት ከሌለኝ ለመፅናት ጥንካሬን ከየት አገኛለሁ?

ለእነዚህ ጥያቄዎች መልስ ለመስጠት፣ የጨለማ ጊዜን የጸኑትን አማክሬያለሁ። ከተስፋ ወደ ተስፋ መቁረጥ የወሰደኝን ወደ አዲስ ጥያቄዎች እንድጓዝ አድርገውኛል።

ጉዞዬ የጀመረው "የተስፋ ድር" በሚል ርዕስ በትንሽ ቡክሌት ነው። የምድርን አንገብጋቢ ችግሮች የተስፋ መቁረጥ እና የተስፋ ምልክቶችን ይዘረዝራል። ከእነዚህ መካከል ዋነኛው የሰው ልጆች የፈጠሩት የስነምህዳር ውድመት ነው። ሆኖም ቡክሌቱ እንደ ተስፋ ሰጪ የዘረዘረው ብቸኛው ነገር ምድር ህይወትን የሚደግፉ ሁኔታዎችን ለመፍጠር እና ለመጠበቅ የምትሰራ መሆኑ ነው። የጥፋት ዝርያዎች እንደመሆናችን መጠን መንገዳችንን ቶሎ ካላስተካከልን ሰዎች ይባረራሉ። EOWilson, ታዋቂው ባዮሎጂስት, ሰዎች ብቻ ዋና ዋና ዝርያዎች እንደሆኑ አስተያየቶች, እኛ ብንጠፋ, ሁሉም ሌሎች ዝርያዎች ይጠቅማሉ (ከቤት እንስሳት እና የቤት ውስጥ ተክሎች በስተቀር.) ዳላይ ላማ በብዙ የቅርብ ጊዜ ትምህርቶች ውስጥ ተመሳሳይ ነገር ተናግሯል.

ይህ ተስፋ እንዲሰማኝ አላደረገም።

ነገር ግን በዚሁ ቡክሌት ላይ ከሩዶልፍ ባህሮ የተናገረውን ጥቅስ አነበብኩ፡- “የአሮጌው ባህል ቅርፆች እየሞቱ ሲሄዱ፣ አዲሱ ባህል የሚፈጠረው በራስ መተማመን በማይፈሩ ጥቂት ሰዎች ነው። አለመተማመን, በራስ መተማመን, ጥሩ ባህሪ ሊሆን ይችላል? ድርጊቶቼ ለውጥ ያመጣሉ በሚል እምነት መሰረት ሳይሰማኝ ለወደፊት እንዴት እንደምሰራ መገመት ይከብደኛል። ነገር ግን ባህሮ በራስ የመተማመን ስሜት፣ መሠረተ ቢስ ቢሆንም፣ በስራው የመቆየት ችሎታዬን ሊጨምር እንደሚችል አዲስ ተስፋ ይሰጣል። ስለ መሠረተ ቢስነት -በተለይ በቡድሂዝም ውስጥ አንብቤያለሁ - እና በቅርቡ ትንሽ አጋጥሞታል። በፍፁም አልወደድኩትም ፣ ግን እየሞተ ያለው ባህል ወደ ሙሽነት ሲቀየር ፣ ለመቆም መሬት መፈለግን መተው እችላለሁን?

ቫክሌቭ ሃቭል ወደ አለመተማመን እና አለማወቄ የበለጠ እንድስብ ረድቶኛል። “ተስፋ የነፍስ መጠን ነው…የመንፈስ አቅጣጫ፣የልብ አቅጣጫ ነው።ወዲያውኑ ከተለማመደው ዓለም አልፎ ከአድማስ በላይ የሆነ ቦታ ላይ የቆመ ነው…. አንድ ነገር ጥሩ ይሆናል የሚል እምነት ሳይሆን አንድ ነገር ምንም ይሁን ምን ትርጉም እንዳለው እርግጠኛነት ነው።

ሃቨል ተስፋን ሳይሆን ተስፋ መቁረጥን የሚገልጽ ይመስላል። ከውጤቶች ነፃ መውጣት፣ ውጤቶችን መተው፣ ከውጤታማነት ይልቅ ትክክል የሚመስለውን ማድረግ። ተስፋ ቢስነት የተስፋ ተቃራኒ አይደለም የሚለውን የቡድሂስት ትምህርት እንዳስታውስ ረድቶኛል። ፍርሃት ነው። ተስፋ እና ፍርሃት የማይታለፉ አጋሮች ናቸው። በማንኛውም ጊዜ አንድ የተወሰነ ውጤት ተስፋ በምናደርግበት ጊዜ፣ እና ይህ እንዲሆን ጠንክረን ስንሰራ፣ ከዚያም ፍርሃትን እናስተዋውቃለን - ውድቀትን መፍራት፣ ኪሳራን መፍራት። ተስፋ ቢስነት ከፍርሃት የጸዳ ነው እና ስለዚህ በጣም ነፃ የሆነ ስሜት ሊሰማው ይችላል። ሌሎች ይህንን ሁኔታ ሲገልጹ አዳምጫለሁ። የጠንካራ ስሜቶች ሸክም ሳይሆኑ, ግልጽነት እና ጉልበት ያለውን ተአምራዊ ገጽታ ይገልጻሉ.

ቶማስ ሜርተን፣ ሟቹ የክርስቲያን ሚስጢር፣ ወደ ተስፋ ማጣት የሚደረገውን ጉዞ የበለጠ ግልጽ አድርጓል። ለጓደኛዎ በጻፈው ደብዳቤ ላይ እንዲህ ሲል መክሯል: - "በውጤት ተስፋ ላይ አትመኩ ... ስራዎ ምንም ፋይዳ እንደሌለው እና ምንም ውጤት እንዳላመጣ ሊያጋጥምዎት ይችላል, ካልሆነ ምናልባት ውጤቱ ተቃራኒ ሊሆን ይችላል. የምትጠብቀው ነገር .ይህንን ሃሳብ ስትለማመድ በውጤቱ ላይ ሳይሆን በስራው ላይ ባለው ዋጋ ላይ ማተኮር ትጀምራለህ ለተወሰኑ ሰዎች የበለጠ እና የበለጠ .በመጨረሻው, ሁሉንም ነገር የሚያድነው የግል ግንኙነት .

ይህ እውነት እንደሆነ አውቃለሁ። አገራቸው በእብድ አምባገነን ድርጊት ወደ ብጥብጥ እና ረሃብ ስትገባ ዚምባብዌ ውስጥ ካሉ ባልደረቦቼ ጋር እየሰራሁ ነው። ነገር ግን ኢሜይሎችን ስንለዋወጥ እና አልፎ አልፎ ስንጎበኝ፣ ደስታ አሁንም የሚገኘው ከሁኔታዎች ሳይሆን ከግንኙነታችን መሆኑን እየተማርን ነው። አብረን እስከሆንን ድረስ፣ ሌሎች እንደሚረዱን እስከተሰማን ድረስ እንጸናለን። ከእነዚህ ምርጥ አስተማሪዎች መካከል አንዳንዶቹ ወጣት መሪዎች ነበሩ። በሃያዎቹዋ ውስጥ አንዷ እንዲህ አለች: "እንዴት እንደምንሄድ አስፈላጊ ነው, የት ሳይሆን, በአንድ ላይ እና በእምነት መሄድ እፈልጋለሁ." ሌላኛዋ ወጣት ዴንማርክ ሴት በንግግሯ መጨረሻ ሁላችንም ተስፋ እንድንቆርጥ ያነሳሳን፣ በጸጥታ ተናገረች፡- “ጥልቅ ጨለማ ወዳለው ጫካ ስንሄድ እጅ ለእጅ የተያያዝን ያህል ይሰማኛል። አንዲት ዚምባብዌ፣ በጣም በጨለማዋ ጊዜ ውስጥ እንዲህ ስትል ጽፋለች:- “በእኔ ሀዘን ውስጥ ራሴን እንደታሰር አየሁ፣ ሁላችንም በዚህ በማይታመን የፍቅር ደግነት ድር ውስጥ እንያዛለን። ሀዘን እና ፍቅር በአንድ ቦታ። ሁሉንም."

ቶማስ ሜርተን ትክክል ነበር፡ አብረን ተስፋ በማጣት እንጽናናለን እና እንበረታለን። የተለየ ውጤት አንፈልግም። እርስ በርሳችን እንፈልጋለን.

ተስፋ ማጣት በትዕግስት አስገረመኝ። የውጤታማነት ፍለጋን ትቼ ጭንቀቴ ሲጠፋ ስመለከት ትዕግስት ይታያል። ሁለት ባለራዕይ መሪዎች፣ ሙሴ እና አብርሃም፣ ሁለቱም ከአምላካቸው የተሰጣቸውን ተስፋዎች ተሸክመዋል፣ ነገር ግን እነዚህን በህይወት ዘመናቸው እንደሚያዩ ተስፋቸውን መተው ነበረባቸው። እነሱ በእምነት እንጂ በተስፋ ሳይሆን፣ ከአስተሳሰባቸው በላይ በሆነ ግንኙነት መርተዋል። TS Eliot ይህንን ከማንም በተሻለ ይገልፃል። በ "አራት ኳርትቶች" ውስጥ እንዲህ ሲል ጽፏል.

ነፍሴን፣ ዝም በል፣ ያለ ተስፋም ጠብቅ አልኳት።
ተስፋ ለክፉ ነገር ተስፋ ይሆናልና; ያለ መጠበቅ
ፍቅር
ፍቅር የተሳሳተ ነገር መውደድ ይሆናልና; አሁንም እምነት አለ።
ነገር ግን እምነት እና ፍቅር እና ተስፋ ሁሉም በመጠባበቅ ላይ ናቸው.

በዚህ ከጊዜ ወደ ጊዜ እየጨመረ በመጣው እርግጠኛነት ላይ ማለፍ የምፈልገው በዚህ መንገድ ነው። መሠረተ ቢስ፣ ተስፋ የለሽ፣ እርግጠኛ ያልሆነ፣ ታጋሽ፣ ግልጽ። እና አንድ ላይ።